hayatını başka insanların mutluluğuna göre şekillendir.

mona lisa

havalı olduğunu sanar.

buraya bir sürü şey yazabileceğim kaliteli filmdir. ama en çok dikkatimi çeken şey filmin başından V ölene kadar yüzünü deli gibi merak etmem ama sonra merakımın anlamsızlığa ordan hayranlığa dönüşmesidir.

dünyayı sorgulatacak bir film izlemek.
(bkz: trainspotting) (bkz: v for vendetta) (bkz: eternal sunshine of the spotless mind)

keşke yalnız bunun için sevseydim seni. (bkz: cemal süreya)

adam yıldızlara basa basa yürüdü çünkü biraz önce yağmur yağmıştı. (bkz: cemal süreya)

geçenlerde youtube üzerinden vesaire albümünü çıkaran indie grup. şarkılarının orjinalliği şahsen beni mutlu ediyor. gaffola şarkısı olaydır.

dört-beş yaşında bir kız çocuğuyla:
- boyama yapmayı sevmiyorum
+ resim yapmayı seviyor musun?
- evet
+ resim yap boyama
- (kızgın bakmaya çalışır)

yer: lise son saatlerde bir edebiyat dersi (son saate edebiyat konur mu hocam yav)
konu: masum bir öğrencinin franz kafkayı fransız kafka zannetmesi
tür: komedi
imdb: 8.7

"keşke birileri tarafından gerçekten sevildiğim bir dünyada nefes alabilseydim."

benim yaşamadığım ama şahit olduğum dialogdur.
öğretmen: o kafandakini çıkar evladım
öğrenci: saçım üşüyor hocam

bu kulaklar " çekici bir iticiliğin var " gibi bir cümle duymuştur.

kişinin canı tatlı bir şey istemektedir zira matematik çalışmaktan beyni laçkalaşmakdadir. anne evde değildir dolayısıyla parada yoktur. ama kişi vazgeçmemekte kararlıdır. sonunda 4.75 tl bulunur evde. en yakin markete gidilir. yarım saat boyunca fiyat ürün hesaplaması yapılır. kişi bu arada matematik kastığının farkında değildir. ürünler sonunda seçilir. kasaya yaklaşılmaktadır. kişiyi stres basar ya yanlış hesapladıysa ucunda rezil olmak vardır. korka korka kasaya varılır. adamın 4.50 demesiyle müthiş bir rahatlama hissedilir. eve dönerken markette yarım saat harcadığı fark eder bu başlık akla gelir. hüzünlenir.